Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010

Παράκρουση υπό του σκότους


Τα καλά μου έβαλα κι έκατσα να γράψω
ό,τι πετυχημένο θαρρώ πως τέτοια ώρα μου 'ρθει.
Τι για παρελθόν μίλησα τι για ερωτικές σειρήνες,
τι πήγα και σκέφτηκα για να χω κάτι να ασχολούμαι!
Γράφω ενα κατεβατό, προσπαθώ να κλάψω ο αναγνώστης,
επίκληση στις τύψεις έκανα κι αυτές του κάκου να κοιμούνται!
Είπα να βάψω μαύρο κατράμι το παρόν και πίσω να γυρίσω,
σε κάτι λέξεις να πιαστώ μήπως με συγκινήσω.
Να δείς ωραία που τα 'λεγα, να σβήνω και να γράφω,
να τσακώνομαι με μένα για το τι θα πρωτογράψω!
Το παρελθόν δεν μου 'κατσε, στο τώρα πήγα, αλλά κι αυτό
την ίδια τύχη το 'βρε και δώσ' του διαγραφή!
Ήθελα με το ζόρι το δάκρυ μου να στάξω,
απόψε μου 'ρθε έμπνευση, αλλά γι άλλους εγώ δεν γράφω.
Το χέρι μου με πήγαινε μα η καρδιά τσινούσε,
σβήνω και γράφω ώρα πια,χαΪρι εγώ δεν βρήκα.
Δυο ώρες τώρα προσπαθώ, συναισθηματισμούς να δείξω,
κάπου τα ξέχασα αυτά, απόψε δεν τα βρίσκω.
Και ξαναρχίζω για ύστατη φορά,το πρώην κατεβατό διαβάζω,
και κάπου στις τρεις το χάραμα ο στόχος επετεύχθη.
Με μιας τότε κατάλαβα τη σημασία απ' όλο αυτό
δεν έγινε τυχαία, είχε κι αυτό σκοπό.
Είδα του ρολογιού του δείκτες με του ματιού την άκρη
κι είπα ο οίστρος φέρνει γράψιμο κι η νύστα φέρνει δάκρυ.

1 σχόλιο: